parasız

Dil: Türkçe

• [sıfat]   Parası olmayan; zil (II)
  • Hayatında ilk defa, parasız ve fakir oluşuna kızdı.
• [sıfat]   yoksul
  • Son gün hemen bütünüyle parasız çocuklara kalırdı bayram yeri.
• [sıfat]   Para verilmeden elde edilen; bedava, meccani, müft
  • Belediye halk için parasız plajlar açmayı düşünüyor mu?
• [sıfat]   Para verilmeksizin, bedavadan, bedava
  • Diyarbakır'da İstanbul gazetelerine parasız muhabirlik eden uygar ve zeki bir genç tanımıştım.