parlamak

Dil: Türkçe

• [nesnesiz, mecaz, mecaz, mecaz, mecaz]   parıldamak
  • O benim milletimin yıldızıdır, parlayacak / O benimdir, o benim milletimindir ancak
• [nesnesiz, mecaz, mecaz, mecaz, mecaz]   Bir ışık kaynağından gelen ışınları yansıtmak; delepmek
  • Ayna parlıyor.
• [nesnesiz, mecaz, mecaz, mecaz, mecaz]   Tutuşup alev çıkarmak
  • Pof diye gaz parladı ve zaten seyrek olan kirpiklerimi ütüledi.
• [nesnesiz, mecaz, mecaz, mecaz, mecaz]   Mevkisi yükselmek
  • Nüfuzlu akrabasından yardım ve kendi mizaçgirliği sayesinde bir iki senede parlamış, büyük bir hariciye memuru olmuş.
• [nesnesiz, mecaz, mecaz, mecaz, mecaz]   Ün, san kazanmak, herkesçe tanınmak, meşhur olmak
  • Kendini nasıl müdafaa edebilip yâr ve ağyar nazarında parlayacak?
• [nesnesiz, mecaz, mecaz, mecaz, mecaz]   Birdenbire öfkelenmek
  • Feride'nin yüzünde bir çocuk sevinci parladı.
• [nesnesiz, mecaz, mecaz, mecaz, mecaz]   Ortaya çıkmak