pençe

Dil: Farsça pence

• [isim, mecaz]   Yırtıcı hayvanların ön ayaklarının parmaklarıyla tırnakları
  • Kuş beni görünce korktu, pençesinde yılanla havalandı.
• [isim, mecaz]   Ayakkabının tabanındaki kösele
  • Bu vicdan azabının demirden pençesi yüreğini sıkmaya başlıyordu.
• [isim, mecaz]   Etkisinden kurtulmak olanaksız, etkisi çok olan güç
  • Bir yumruğunu gırtlağıma dayadı, bir pençesiyle kalbimi kavradı.
• [isim, mecaz]   el (I)