pinçik pinçik

Dil: Türkçe

• [sıfat, zarf]   Küçük küçük, ufak ufak durumda olan
  • İki arada bir derede pinçik pinçik paraları saymakla kim uğraşır?
• [sıfat, zarf]   Parçalanmış, küçük parçalara ayrılmış biçimde
  • Nasıl sıkıldığını, ekmekleri pinçik pinçik koparıp ağzına attığını, o imdat isteyen bakışlarını bugün gibi hatırlıyordu...