pir

Dil: Farsça pīr

• [isim, zarf, mecaz]   Yaşlı, koca, ihtiyar kimse
  • Ak sakallı pir, bunları söyleyerek sırra kadem basmış.
• [isim, zarf, mecaz]   Bir tarikat veya sanatın kurucusu
  • Büyük Itri'ye eskiler derler / Bizim öz musikimizin piri
• [isim, zarf, mecaz]   Adamakıllı, iyice
  • Ancak, sarhoşluk zamanlarında bazen dili bir açılırmış ama pir açılırmış...
• [isim, zarf, mecaz]   Herhangi bir konuda, bir meslekte deneyim kazanmış, eskimiş kimse; guru