pis

Dil: Türkçe

• [sıfat, mecaz, mecaz, mecaz]   kirli
  • Lağım suları pistir.
• [sıfat, mecaz, mecaz, mecaz]   Kendinde pislik olan veya pislenmiş olan
  • Şu pis dünyanın acılarında bile öyle bir tat var ki her şeye razıyım.
• [sıfat, mecaz, mecaz, mecaz]   Beğenilmeyecek durumda olan, kötü, zararlı
  • Demin o pis, ukala suratıyla sırıta sırıta yanıma yaklaştı.
• [sıfat, mecaz, mecaz, mecaz]   Çirkin, sevimsiz olan
  • Pis bir iş.
• [sıfat, mecaz, mecaz, mecaz]   İçinden çıkılması çok güç, karışık