rabıta

Dil: Arapça rābiṭa

• [isim]   bağ (I)
  • Bu dünya öyle bir dünya ki zengin ile fakir arasında kardeşlik rabıtaları bile kalmıyor.
• [isim]   ilişki
  • Bu rabıtamı sizden gizlemek pek fazla azap veriyor.
• [isim]   Birbirini tutma, tutarlık
• [isim]   Düzen, sıra
• [isim]   Birbirine geçmeli tahtadan bir döşeme türü
• [isim]   Tarikatlarda müridin şeyhi aracılığıyla kalbini Allah'a bağlaması