rahat

Dil: Arapça rāḥat

• [isim, sıfat, sıfat, sıfat, zarf, zarf, ünlem]   İnsanda üzüntü, sıkıntı, tedirginlik olmama durumu; huzur
  • Ben o kadar rahatım, öyle okşayıcı, huzur ve mutluluk verici tatlı rüzgâr karşısındayım ki...
• [isim, sıfat, sıfat, sıfat, zarf, zarf, ünlem]   Üzüntü, sıkıntı ve tedirginliği olmayan
  • Ben sana güzel ve rahat bir oda hazırlattım.
• [isim, sıfat, sıfat, sıfat, zarf, zarf, ünlem]   Sıkıntı veya yorgunluk, tedirginlik vermeyen
  • Rahat adam.
• [isim, sıfat, sıfat, sıfat, zarf, zarf, ünlem]   Aldırmaz, gamsız
  • İstersen beraber gidelim. Haydi al torbanı. Bir saatte rahat varırız.
• [isim, sıfat, sıfat, sıfat, zarf, zarf, ünlem]   Kolay bir biçimde, kolaylıkla
  • Bir tiyatro eserini izlediğim sürece koltukta rahat oturamıyorum.
• [isim, sıfat, sıfat, sıfat, zarf, zarf, ünlem]   Tedirgin olmadan, huzur içinde, sıkıntısız biçimde
• [isim, sıfat, sıfat, sıfat, zarf, zarf, ünlem]   "Hazır ol" durumunda bulunanlara, oldukları yerde serbest bir durum almaları için verilen komut