rastgele

Dil: Türkçe

• [sıfat, zarf]   gelişigüzel
  • Bu özü susma ile tanımlamak pek kişisel, rastgele bir yargı kurmak oluyor.
• [sıfat, zarf]   (ra'stgele) Seçmeden, iyisini kötüsünü ayırmadan; gelişigüzel, lalettayin
  • Asılanları deniz kenarında, rastgele atıldıkları çukurlar içinde kumluğa gömüyorlar.