reaya

Dil: Arapça reʿāyā

• [isim]   Bir hükümdarın yönetimi altındaki halk
  • Buradaki Türkler de tek tük reayayı görmemezliğe gelebiliyorlardı.
• [isim]   Osmanlı Devleti'nde Tanzimat'tan önce halkın vergi ve haraç veren, genellikle toprakla uğraşan gayrimüslim kısmı