renksiz

Dil: Türkçe

• [sıfat, mecaz, mecaz]   Rengi olmayan
  • Islak topraklardan renksiz dumanlarla beraber keskin bir toprak kokusu yükseliyor.
• [sıfat, mecaz, mecaz]   Solgun görünen
  • Geriye kalan üç dört yolcuya gelince bunlar lalettayin ve renksiz insanlardı.
• [sıfat, mecaz, mecaz]   Davranış ve düşünce yönünden belli bir niteliği olmayan