rızık

Dil: Arapça rizḳ

• [isim, din bilimi]   Yiyecek, içecek şey; azık
  • Kimi mevtasına kefen biçmiyor / Kimi helal rızkı yiyip içmiyor.
• [isim, din bilimi]   Tanrı'nın bütün yarattıklarına verdiği nimet; doygu
  • Bizden şerefli yırtıcı kuş, kan emen böcek / Tanrı'm o yolda rızkını vermiş, kusuru yok.