ruhani

Dil: Arapça rūḥānī

• [sıfat, din bilimi, din bilimi, isim]   Ruhla ilgili
  • Ruhani bir cazibe Turhan'ı türbeye çekti.
• [sıfat, din bilimi, din bilimi, isim]   Din ve mezhep işlerini ele alan, bunlarla ilgili bulunan
  • Muhterem Hatun patrik meclisiyle ruhani meclisin nasihatlerini dinleyerek kızını, büyük emîre zevce olarak verdi.
• [sıfat, din bilimi, din bilimi, isim]   manevi, cismani karşıtı
  • Bunu artık ne pahasına ödersem ödeyeyim, duymuş olduğum bu ruhani haz, bana kâfidir.
• [sıfat, din bilimi, din bilimi, isim]   Ruhlar âlemine mensup olan varlık