ruhçuluk

Dil: Türkçe

• [isim, felsefe]   Allah’ın varlığına ve insanda bedenden bağımsız olarak bir ruhun var olduğuna inanan, bütün gerçekliğin özünün ruh olduğunu, her gerçek olanın manevi olduğunu ve maddi olanın yalnızca manevi gerçekliğin bir görünüşü olduğunu ileri süren öğreti; tinselcilik, ispritizma, ispritizmacılık, spiritüalizm
• [isim, felsefe]   Ruhun ölmediğine ve ölülerin ruhlarıyla medyumlar aracılığıyla haberleşmenin mümkün bulunduğuna inanan görüş; ispritizma, ispritizmacılık, spiritüalizm