şahlanmak

Dil: Türkçe

• [nesnesiz, mecaz, mecaz]   At, ön ayaklarını yerden keserek arka ayakları üstünde durmak; şaha kalkmak
  • Altımdaki beygir acı acı kişneyerek şahlanır gibi oldu.
• [nesnesiz, mecaz, mecaz]   Taşkınlık göstermek, coşmak, kükremek
  • Gösterdiğimiz kahramanlıklar, harp meydanlarında asırlarca şahlanmış Türk yiğitliği kendilerine layık olacağı kadar yazılabilmiş değildir.
• [nesnesiz, mecaz, mecaz]   Parlamak, ışıldamak
  • Zifirî siyah üstüne iki tane açık, iki tane de orta koyulukta dört renk serpildi mi gözlerimiz derhâl şahlanıyor.