savurmak

Dil: Türkçe

• [-i, nesnesiz, nesnesiz, mecaz]   Havaya atıp dağıtmak
  • İşçiler buğdayı savurmakta ve taneyi samandan ayırmaktadır.
• [-i, nesnesiz, nesnesiz, mecaz]   Rüzgâr, şiddetle eserek bir yeri, bir şeyi altüst etmek, havaya kaldırmak
  • Adam birden silkinip beni yavaşça yana savurdu.
• [-i, nesnesiz, nesnesiz, mecaz]   Kaldırıp atmak; fırlatmak
  • Kılıç savurmak. Değnek savurmak.
• [-i, nesnesiz, nesnesiz, mecaz]   Şiddetle döndürerek sallamak, kaldırarak vurmak
  • Sarnıcın suyunu savurmak.
• [-i, nesnesiz, nesnesiz, mecaz]   Bir sıvının havalanmasını sağlamak, kaynayan sıvının taşmasını önlemek veya sıvıyı soğutmak amacıyla bir kaptan veya yerden alıp yine kendi kabına veya yerine dökmek
  • Ayaklarını boşluğa savururken küçük dolap gürültüyle yıkıldı.
• [-i, nesnesiz, nesnesiz, mecaz]   Sallamak, uçurmak, dalgalandırmak
  • Onun bütün çapkınlığı Solmaz'a yoldan geçerken savurduğu birkaç kelimeden ibaretti.
• [-i, nesnesiz, nesnesiz, mecaz]   Yalan, küfür vb. söylemek
  • Paraları savurmak.
• [-i, nesnesiz, nesnesiz, mecaz]   Boşuna ve çok miktarda harcamak; israf etmek