sebepsiz

Dil: Türkçe

• [sıfat, zarf]   Sebebi olmayan; nedensiz, bilasebep
  • Bu sebepsiz ağrılar gibi onun her şeyi asabi mizacının belirtisi idi.
• [sıfat, zarf]   Bir sebebi olmadan; nedensiz, bilasebep
  • Doğrandı mübarek vatanın bağrı sebepsiz / Birlikte bugün bulmalıyız derdine çare