şerbetli

Dil: Türkçe

• [sıfat, mecaz, mecaz, mecaz, mecaz]   Şerbet katılmış olan; şuruplu, şireli
  • Şerbetli olmayanları dışlayan, yalnız kendi aydınlığına inanan zümreler her alana hâkim oldu.
• [sıfat, mecaz, mecaz, mecaz, mecaz]   Şerbet bulaşmış olan
  • Anlaşılan sen yılana şerbetli imişsin galiba!
• [sıfat, mecaz, mecaz, mecaz, mecaz]   Olumsuz bir etkene karşı etkilenmemeyi sağlayacak dirence sahip olan
  • Yalana şerbetli.
• [sıfat, mecaz, mecaz, mecaz, mecaz]   Yılan, akrep vb. hayvanların sokmasına karşı efsunlanmış olan
  • Gülsüm, dayak ve hakarete ezelden şerbetliydi.
• [sıfat, mecaz, mecaz, mecaz, mecaz]   Kötü davranmayı, kötü işler yapmayı huy edinmiş olan ve bundan zarar görmeyen (kimse)
• [sıfat, mecaz, mecaz, mecaz, mecaz]   Kendisine kötü davranılmasına alışmış olan