sevgili

Dil: Türkçe

• [isim, sıfat]   Gönülden sevilen, gönül verilmiş olan kimse; habip, manita, yavuklu, yâr
  • Onun mezarında hayatının ilk ve son sevgilisinin mezarında ilk ve son defa ağladı.
• [isim, sıfat]   Sevgi ve bağlılık duyulan
  • Millet yoludur, hak yoludur tuttuğumuz yol / Ey hak, yaşa; ey sevgili millet, yaşa var ol