sıçramak

Dil: Türkçe

• [-e, nesnesiz]   Ayaklarla, birdenbire ve kuvvetle yeri teperek hızla yukarıya veya ileriye atılmak
  • Çocuk taştan taşa sıçrayarak gitti.
• [-e, nesnesiz]   Bir uyarı veya heyecan sebebiyle ürkerek birdenbire olduğu yerde doğrulur gibi sarsılmak
  • Uyumuş olacak ki yataktan sıçrayarak uyandı.
• [-e, nesnesiz]   Yerinden koparak hızla, parçalar durumunda savrulmak
  • Tarlalardan kalkan çamur parçaları etrafa, bazen de üstüme sıçrıyordu.
• [-e, nesnesiz]   Yayılmak, bir yerden başka bir yere geçmek
  • Hatta az önce Birgi'ye de sıçramıştı satışlar.