sıkı

Dil: Türkçe

• [sıfat, zarf, isim, isim]   dar (I)
  • Sıkı bir kemer.
• [sıfat, zarf, isim, isim]   İyice sıkıştırılmış, doldurulmuş; tıkız, gevşek olmayan
  • Sıkı bir denk.
• [sıfat, zarf, isim, isim]   Zorlu, güçlü ve etkili
  • En sıkı ve katı bir merkeziyet sistemi, bugün diğer faaliyet merkezlerini bloke edebilir.
• [sıfat, zarf, isim, isim]   Dikkatli, titiz ve göz yummadan uygulanan
  • Ankaralılarla münasebetlerinde her zaman sıkı bir ahlak ve seviye kontrolüne tabi tutuldu.
• [sıfat, zarf, isim, isim]   katı (I)
  • Samsun'a geldiğimi ve kendisiyle daha sıkı temasta bulunmak istediğimi bildirdim.
• [sıfat, zarf, isim, isim]   yoğun
  • Ağzını da sıkı tut demeye lüzum görmüyorum.
• [sıfat, zarf, isim, isim]   Sıkıca, iyice
  • Sıkıya gelmemek. Sıkıyı görünce kaçtı.
• [sıfat, zarf, isim, isim]   Zorlayıcı durum
  • İlk sıkıyı babam attı.
• [sıfat, zarf, isim, isim]   Ağızdan dolma ateşli silahlarda, barut ve kurşunun üstünden namluya sokulup bastırılan bez ve kâğıt parçaları vb. şeylerin tümü
  • Karabalçıklı çiftliği, kasabadan sıkı yürüyüşle bir saat çeker.
• [sıfat, zarf, isim, isim]   Güçlü ve çabuk, hızlı