sıkıntı

Dil: Türkçe

• [isim, mecaz]   İşsizlik, tekdüzelik, bezginlik vb. sebeplerden doğan ruhsal huzursuzluk; bun, bungunluk, ezgi, ezginlik, çile (I), dert, kasavet, zor
  • İçinin sıkıntısını ondan mümkün mertebe gizlemeye çalışarak, dereden tepeden konuşarak oyalandı.
• [isim, mecaz]   Bir bozukluğun, karışıklığın sebep olduğu etkili ve sürekli ruhsal huzursuzluk; ağırlık, karanlık, kasavet, mihnet
  • Sıkıntı ve ızdırapla sağa sola döndüm.
• [isim, mecaz]   Yokluk ve parasızlığın yol açtığı geçim darlığı
  • İhtiyarın bir para sıkıntısı içinde olduğunu o söylemeden ben keşfetmiştim.
• [isim, mecaz]   Bulunmama durumu
  • Yüklü servetini cömertçe harcamaması nedeniyle piyasada para sıkıntısı baş gösterdi.
• [isim, mecaz]   sorun
  • Atatürk öldüğü zaman Türkiye'nin ufak tefek sıkıntılar dışında hiçbir büyük problemi yoktu.