sıkıştırmak

Dil: Türkçe

• [-i, mecaz, argo]   Bir şeyi dar bir yere zorla sığdırmak; tıkmak
  • Bilet kutusunu koltuğunun altına sıkıştırmış, elleri ceplerinde bir otobüs biletçisi geçti.
• [-i, mecaz, argo]   Bir nesneyi sıkıca duracak biçimde bir yere koymak, yerleştirmek veya orada tutmak
  • İstanbul tren yahut vapurunda hele bir kimseyi biraz sıkıştırın, hemen çarpılır, çay semaveri gibi oturduğu yerde fıkır fıkır kaynamaya başlar.
• [-i, mecaz, argo]   Gevşek veya seyrek olan şeyleri birbirine yaklaştırarak sıkı duruma getirmek; sıkılamak
  • Parmağını pencereye sıkıştırmak.
• [-i, mecaz, argo]   Bir şeyin sıkışmasına, kısılmasına, ezilmesine sebep olmak
  • Eline dolu bir kadeh sıkıştırdılar.
• [-i, mecaz, argo]   tutuşturmak
  • Anlattığına göre Niğde yakınlarındaki köylerden birinde imiş, sıkıştırmışlar. Jandarmalarla vuruşmuş.
• [-i, mecaz, argo]   kıstırmak
  • Kocakarı odadan çıktıkça ben Nuri'yi sıkıştırıyorum.
• [-i, mecaz, argo]   Üstüne düşüp zorlamak
• [-i, mecaz, argo]   Elle sarkıntılık etmek