sıra

Dil: Türkçe

• [isim]   Yan yana, art arda olan şey, olay veya canlıların tümü; dizi, kol (I), saf (I)
  • Dalış sırası gene gelinceye dek o koca süngerden başka bir konudan söz etmedi.
• [isim]   Bu biçimdeki şey, olay veya canlıların durumu
  • Şehir esnafı şekercisinden tutum da berberine kadar iki sıra durup kendisini alkışladılar.
• [isim]   Belirli bir düzene ve niteliğe göre dizilme durumu
  • Sırayı bozmayın.
• [isim]   Bir şeye ayrılan, uygun görülen veya rastlayan zaman
  • Boy sırası. Yaş sırası.
• [isim]   Tahtadan oturak
  • Sıraya girmek. Sıraya dizilmek.
• [isim]   Dershane, meclis vb. yerlerde kullanılan ve oturup yazı yazacak biçimde yapılan mobilya
  • Bu sırada yan odadan sesler gelmeye başlamıştı.
• [isim]   Ardı, arkası, önü, peşi ve yanı kelimelerinden sonra gelerek tamlamalar kuran ve "ardından, arkasından, önünden, yanından, beraberinde" anlamlarında kullanılan bir söz
  • Oturacak yerler tahta sıralardan olur.