sofra

Dil: Arapça sufre

• [isim, halk ağzında]   Masa, sini vb. şeylerin, yemek yemek üzere hazırlanmış durumu
  • Yemek vakti gelmiş, misafirler sofraya oturmuşlardı.
• [isim, halk ağzında]   Birlikte yemek yiyenlerin tümü
  • Bizim sofra çok şendir.
• [isim, halk ağzında]   sofra tahtası
  • Çocuğun sofrası dışarı fırlamış.
• [isim, halk ağzında]   Halı göbeğinde daire biçimindeki çiçekli bölüm
• [isim, halk ağzında]   anüs