sonsuz
Dil: Türkçe
-
[sıfat, isim, matematik]
Sonu olmayan, bitmeyen, ucu bucağı olmayan, hep kalacak olan; bengi (I), bitimsiz, tükenmez, sonrasız, ebedî, ilanihaye, namütenahi, payansız
- Bir kolunda uzun boylu, kır saçlı bir adam, bir kolunda ablak yüzlü, hayata sonsuz bir ziyafet sofrası gibi iştahlı gözlerle bakan şişman bir oğlan vardı.
-
[sıfat, isim, matematik]
Ölçülemeyecek kadar çok veya büyük olan
- Şu sonsuz mavilikte var mıydı onun eşi? / Kim söndürebilirdi o muhteşem güneşi?
- [sıfat, isim, matematik] Sonu ve sınırı olmayan şey
- [sıfat, isim, matematik] Sonu olmayan, her niceliği aşabilen değişken (nicelik)