sonsuz
Dil: Türkçe
- 
      
      
        
          [sıfat, isim, matematik]
         
      
      Sonu olmayan, bitmeyen, ucu bucağı olmayan, hep kalacak olan; bengi (I), bitimsiz, tükenmez, sonrasız, ebedî, ilanihaye, namütenahi, payansız
      
      
        - Bir kolunda uzun boylu, kır saçlı bir adam, bir kolunda ablak yüzlü, hayata sonsuz bir ziyafet sofrası gibi iştahlı gözlerle bakan şişman bir oğlan vardı.
 
- 
      
      
        
          [sıfat, isim, matematik]
         
      
      Ölçülemeyecek kadar çok veya büyük olan
      
      
        - Şu sonsuz mavilikte var mıydı onun eşi? / Kim söndürebilirdi o muhteşem güneşi?
 
- [sıfat, isim, matematik] Sonu ve sınırı olmayan şey
- [sıfat, isim, matematik] Sonu olmayan, her niceliği aşabilen değişken (nicelik)