söylenmek

Dil: Türkçe

• [nesnesiz, mecaz, mecaz]   Söyleme işi yapılmak; söylenilmek
  • Asıl söylenecekler hep sonradan anımsanır.
• [nesnesiz, mecaz, mecaz]   Kendi kendine konuşmak, kendi kendine bir şeyler söylemek
  • Kırlarda saatlerce böyle dolaştı, durdu / Söylendi, homurdandı. Düşündükçe kudurdu!
• [nesnesiz, mecaz, mecaz]   Çıkışmak, azarlamak, eleştirmek
  • Benim kırdığımı anlayınca bana söylenmeye başladı.
• [nesnesiz, mecaz, mecaz]   Sızlanmak, yakınmak