sulu sepken

Dil: Türkçe

• [sıfat, coğrafya, zarf]   Yağmurla karışık bir biçimde yağan (kar)
  • Artık soğuklar başlamıştı, yağmurların ardı arkası kesilmiyor, bazen sulu sepken kar bile düşüyordu.
• [sıfat, coğrafya, zarf]   Yağmurla karışık bir biçimde (kar yağmak)
  • Öğleye dek sulu sepken yağmış, bire doğru da güneş açmıştı.