sürgün

Dil: Türkçe

• [isim]   Ceza olarak belli bir yerin dışında veya belli bir yerde oturtulan kimse; menfa
  • Sürgünü yalnız memleket hasreti yıkmaz, yıkması için bu hasrete utandırıcı bir gönül yarası karışmalıdır.
• [isim]   Sürülme işi; nefiy
  • Sürgün benim için ölüm gibi bir şey olmuştu.
• [isim]   Bir kimsenin sürüldüğü yer
  • Sürgünlerde çile dolduruyordu en güzel yaşında.
• [isim]   filiz (I)
• [isim]   ishal