suspus

Dil: Türkçe

• [sıfat, zarf]   Susmuş, sinmiş
  • Başını öne eğip suspus oluşlarında böyle bir huyun tesirini keşfedebilmekteyim.
• [sıfat, zarf]   Susmuş, sinmiş bir biçimde
  • Güler sanki bir orta hizmetçisi imiş gibi davranmış, yanlarında konuşmalara katılmadan suspus oturarak utançtan kahretmişti onu.