tabii

Dil: Arapça ṭabīʿī

• [sıfat, zarf]   doğal
  • Sıcaklar arttıkça serin yerler aramak, âdeta tabii bir ihtiyaç hâline geliyor.
• [sıfat, zarf]   Olağan, alışılmış, her zamanki gibi olan, beklenildiği gibi
  • Beklenen cevap gelince derhâl yazılacağı tabiidir.
• [sıfat, zarf]   Sağduyuya, mantığa, olağan düzene uygun olan
  • Bir milletin kendi varlığını müdafaa etmesinden daha tabii ne olabilir?
• [sıfat, zarf]   Yapmacık olmayan, doğal olan
  • Tabii meyve suları.
• [sıfat, zarf]   Katıksız, saf, doğal olan
  • Yurttaşlarım arasında bana bu yabancılığı çektirmemek isteyenler de oldu tabii.
• [sıfat, zarf]   (ta'bi:) Doğal olarak, işin gereği olarak; elbet, elbette