tabiye

Dil: Arapça taʿbiye

• [isim, askerlik, askerlik]   Yerli yerine koyup hazırlama, yerleştirme
  • Mete bunları atlarının renklerine nazaran tabiye etti.
• [isim, askerlik, askerlik]   İstenen sonuca ulaşmak için izlenen yol; taktik
  • Fen ve silah terakkileri, tabiye üzerinde birçok tesir icra eder; tabiye usul ve kaidelerini de değiştirir.
• [isim, askerlik, askerlik]   taktik
  • İlk tabiye dersine talim öğretmenlerinden Albay Hilmi Bey geldi, iyi bir giriş yaptı.
• [isim, askerlik, askerlik]   Askerlik sanatı
• [isim, askerlik, askerlik]   tabya