tamamlamak

Dil: Türkçe

• [-i]   Tam ve eksiksiz duruma getirmek; tamlamak
  • Rehberim sille, tokat hatta asker süngüsü, bir hayli darbe yedikten sonra işini tamamladı.
• [-i]   bütünlemek
  • Bu, otuz yaşına gelmeden altmışını tamamlamış sıska bir gençti.
• [-i]   bitirmek