taş

Dil: Türkçe

• [isim, sıfat, tıp, jeoloji, mecaz]   Kimyasal veya fiziksel durumu değişiklikler gösteren, rengini içindeki maden, tuz ve oksitlerden alan sert ve katı madde
  • Kireç taşı. Oltu taşı.
• [isim, sıfat, tıp, jeoloji, mecaz]   Bu maddeden yapılmış, bu maddeden oluşmuş
  • Tophane yukarılarında taştan bir binada oturuyordu.
• [isim, sıfat, tıp, jeoloji, mecaz]   Bazı yerlerde ve işlerde kullanılmak için bu maddeden özel olarak hazırlanmış malzeme
  • Bu küpenin taşları o kadar temiz değil.
• [isim, sıfat, tıp, jeoloji, mecaz]   Yapı işlerinde kullanılmak için bu maddeden hazırlanmış malzeme
• [isim, sıfat, tıp, jeoloji, mecaz]   Mücevherlerde kullanılan yüksek değerli cevher
• [isim, sıfat, tıp, jeoloji, mecaz]   Dama, domino vb. oyunlarda kullanılan metal, kemik, plastik veya tahta parçalardan her biri
• [isim, sıfat, tıp, jeoloji, mecaz]   Bazı organların içinde, özellikle idrar kesesi vb.nde oluşan, türlü biçim ve hacimdeki katı madde
• [isim, sıfat, tıp, jeoloji, mecaz]   Bazı kütlelerden kopan veya koparılan parça
• [isim, sıfat, tıp, jeoloji, mecaz]   Üstü kapalı bir biçimde söylenen iğneleyici söz