tecelligâh

Dil: Arapça tecellį + Farsça gāh

• [isim]   Tecelli yeri
  • Türkler on beş asır evvel Asya’nın göbeğinde muazzam devletler teşkil etmiş ve insanlığın her türlü kabiliyetine tecelligâh olmuş birer unsurdur.
• [isim]   Tanrı’nın kudretinin insanlarda ve doğada göründüğü yer