tehacüm

Dil: Arapça tehācum

• [isim, eskimiş]   saldırma
  • Bekçiler, polisler, bazı şahıslar bağırdıkları, haykırmalarla önlemeye çalıştıkları hâlde bu büyük tehacüm önlenememiştir.
• [isim, eskimiş]   Üşüşme, bir yere toplaşma