tekdüze

Dil: Türkçe

• [sıfat, zarf]   Değişmeksizin, düzenli, aynı biçimde tekrarlanan, sürüp giden; tek örnek, muttarit, yeknesak, monoton
  • Yazıcı, tekdüze bir sesle çabuk çabuk okuyordu.
• [sıfat, zarf]   (te'kdüze) Değişmeyerek, aynı biçimde tekrar edilerek; bitevi, biteviye
  • Günler, haftalar geçiyor, hayat Aylin için hastanesi, okulu ve evi arasında tekdüze akıp gidiyordu.