temiz

Dil: Arapça temyīz

• [sıfat, mecaz, zarf]   Kirli, lekeli, pis, bulaşık olmayan; arı (I), pak, sili (II), tahir, hijyen, hijyenik
  • Ayak basacak tek adımlık temiz yer yok.
• [sıfat, mecaz, zarf]   Özenle yapılmış
  • Temiz iş.
• [sıfat, mecaz, zarf]   Çok az kullanılmış veya hiç kullanılmamış olan, özrü olmayan
  • Temiz araba.
• [sıfat, mecaz, zarf]   Ahlakça lekesiz
  • O düşman elbiselerindeki kan lekelerini de yıkayın, temiz giyinin.
• [sıfat, mecaz, zarf]   sabıkasız
• [sıfat, mecaz, zarf]   Kirli, lekeli, bulaşık olmayan bir biçimde