tertemiz

Dil: Türkçe

• [sıfat, mecaz]   Çok temiz, her yanı temiz; arı sili, tiril tiril, pirüpak
  • Tertemiz, sıcacık bir oda. Daha iyisi can sağlığı.
• [sıfat, mecaz]   Kötülük düşünmeyen, günahsız, lekesiz, suçsuz olan; yepyeni
  • Vurulup tertemiz alnından uzanmış yatıyor.