tırmanmak

Dil: Türkçe

• [-e, -i, nesnesiz, mecaz]   El ve ayaklarıyla tutunarak veya tırnaklarını iliştirerek dik bir yere çıkmak
  • Adam yüze yüze geldi ve bir maymun çevikliğiyle küpeşteye tırmanıp güverteye atıldı.
• [-e, -i, nesnesiz, mecaz]   Yokuş, merdiven vb. çıkmak
  • Arabalarımız yavaş yavaş yükselen bir yokuşu tırmanıyordu.
• [-e, -i, nesnesiz, mecaz]   Bitki, yakınındaki bir nesneye tutunarak yükselmek
  • Hanımeli bizim kata kadar tırmandı. Sarmaşıklar bahçe duvarına tırmanmış.
• [-e, -i, nesnesiz, mecaz]   Bir şeyin eğimini izleyerek yükselmek
  • Boğazın karşı yakasına tırmanan yolda atı üstünde, tarlasından Urla'ya dönen bir rençperle karşılaştılar.
• [-e, -i, nesnesiz, mecaz]   Belli bir durum, olay gittikçe güç kazanmak, giderek etkisini artırmak