tuhaf

Dil: Arapça tuḥaf

• [sıfat, ünlem]   acayip
  • Nahit'in onda hiç görmediği bir tuhaf hâli vardı.
• [sıfat, ünlem]   Şaşılacak, garip şey
  • Biliyorsun duvar söz konusu olduğunda asla tolerans göstermezdi Doğu Alman yetkilileri ancak tuhaftır karışmıyorlar bu yaşlı adama.
• [sıfat, ünlem]   gülünç
  • Bu kıyafetle tuhaf oluyorsun.
• [sıfat, ünlem]   Şaşılan bir şey karşısında söylenen söz
  • Tuhaf! Her yerde olduğunun aksine, burada şehirden uzaklaştıkça binaların güzelliği artıyor.