tutunmak

Dil: Türkçe

• [-e, nesnesiz, nesnesiz, nesnesiz, mecaz]   Tutup bırakmamak, dayanmak, sarılmak veya asılmak
  • Evinin bahçesinin kapısını açtım ve kapanmayan panjurlarına tutunarak odasına girdim.
• [-e, nesnesiz, nesnesiz, nesnesiz, mecaz]   Aynı yerde ve durumda kalmak, direnmek, dayanmak
  • Düşman ordusu ordumuz karşısında tutunamadı.
• [-e, nesnesiz, nesnesiz, nesnesiz, mecaz]   Kendini kabul ettirmek, kendine bir yer sağlamak
  • Hafif peltek, bozuk diksiyonuyla tiyatroda tutunamazdı.
• [-e, nesnesiz, nesnesiz, nesnesiz, mecaz]   Kendi üzerine koymak, kullanmak
  • Yaşmak tutunmak. Sülük tutunmak.
• [-e, nesnesiz, nesnesiz, nesnesiz, mecaz]   Uyum sağlayıp kalmak
• [-e, nesnesiz, nesnesiz, nesnesiz, mecaz]   Dayanmak, güvenmek