tutuşmak

Dil: Türkçe

• [-e, nesnesiz, nesnesiz, nesnesiz, mecaz, mecaz]   Birbirini tutmak, birbirine ilişip dokunmak
  • İşlerini bitirdikten sonra kerevette oturur, el ele tutuşur, göz göze dalar, Tanrının verdiklerine, kendilerini birleştirmiş olmasına şükrediyorlardı.
• [-e, nesnesiz, nesnesiz, nesnesiz, mecaz, mecaz]   Bir işe başlamak, girişmek
  • İki ordu bir harbe daha tutuştular.
• [-e, nesnesiz, nesnesiz, nesnesiz, mecaz, mecaz]   Yanmaya başlamak, ateş almak
  • Bu fenerleri birbirine bağlayan çiçekli askılardaki küçük lambalar tutuştu.
• [-e, nesnesiz, nesnesiz, nesnesiz, mecaz, mecaz]   Kızarmak, kızıllaşmak
  • Karşı dağlarda tutuşmuş gibi gül bahçeleri / Koyu bir kırmızılık gökten ayırmada yeri
• [-e, nesnesiz, nesnesiz, nesnesiz, mecaz, mecaz]   telaşlanmak
• [-e, nesnesiz, nesnesiz, nesnesiz, mecaz, mecaz]   Alev almış olmak, yanmaya başlamak; alışmak