uçsuz bucaksız

Dil: Türkçe

• [sıfat]   Sonu görülmeyecek kadar geniş olan
  • Şehir, uzaktan bir dağın eteğinde uçsuz bucaksız bir bahçe gibi görünüyor.
• [sıfat]   Çok fazla, pek çok
  • Erkek aşkı öyle uçsuz bucaksızdır ki / Olmaz bunun sonuncusu veyahut ilki