ucun ucun

Dil: Türkçe

• [zarf]   ucu ucuna
  • İşte ucun ucun geleneğe, ahlaki kaygılara tutsak düşüyor.
• [zarf]   azar azar
  • İstanbul’daki mülklerini ve karısı Nermine aldığı elmasları ucun ucun satarak yaşamlarını sürdürmeye çabaladı.
• [zarf]   yavaş yavaş
  • Sağda solda yanmış çadır kazıkları ucun ucun tütüyordu.
• [zarf]   Yan gözle; yan yan
  • Ali Osman durdu, gözlerini su bardağından ayırmadan ucun ucun revolverden yana baktı.