ufalamak

Dil: Türkçe

• [-i, argo, argo]   Kırarak, ovarak veya ezerek ufak parçalara ayırmak
  • Bahçenin çevresi lavanta çiçekleriyle çevrili. Eğildim, kopardım bir tutam ve avucumda iyice ufaladım.
• [-i, argo, argo]   dövmek
  • Bir kabile adamı gibi, fakat hayat onu ufalamak istemiş, o doğrulup kalkmıştı her defasında...
• [-i, argo, argo]   Ağzının payını vermek
  • Darbeyi sıkça telaffuz onları daha da ufaladı.
• [-i, argo, argo]   Hakkı olmayan bir şeyi bir kimseden azar azar almak