ufalmak

Dil: Türkçe

• [nesnesiz, mecaz]   Büyükken daha ufak duruma gelmek; küçülmek
  • Bu sözleri söylerken mebusun gözleri süzülerek ufalıyordu.
• [nesnesiz, mecaz]   Büzülmek, küçülmek
  • Ne söyleyeceğimi şaşırmış, bir sandalyenin ucunda gittikçe ufalarak oturdum.
• [nesnesiz, mecaz]   Küçülmek, değersiz duruma gelmek