uful etmek

Dil: Türkçe

• [mecaz]   batmak, gözden kaybolmak, sönmek
  • Yıldızlar sönünce şöyle dedi: Ben, uful eden, sönüp giden, batan şeyleri sevmem!
• [mecaz]   ölmek
  • Tabiatın senelerden beri kâh kudret veren, kâh kahreden hamlelerle ruhumda yaşattığı o ilahi emel ve elemler uful etti!..