uğursuz

Dil: Türkçe

• [sıfat]   Kendinde uğursuzluk bulunan; çifteli, yomsuz, kademsiz, menhus, meret, meşum, meymenetsiz, musibet, muzlim, şom
  • Çöküyor dört tarafa uğursuz bir karanlık / Elde kalan, çökmeyen bir şey var: Kahramanlık
• [sıfat]   tekinsiz