umursamaz

Dil: Türkçe

• [sıfat, zarf]   Umursamayan, aldırış etmeyen
  • Yabancı bir atın bir otluk altında yarı cansız yattığını duyan köylüler umursamaz adımlarla otluğun yanına geldiler.
• [sıfat, zarf]   Umursamayan biçimde, aldırış etmeden
  • Söylediklerim ondan çok benim canımı acıtırken hâlâ umursamaz davranıyordum.